Küçük Meryem – Ona Git

İsa küçük mary 19 Mart 2024 Aziz Joseph Bayramı:

“Yusuf’un Babalığı” (Toplu okumalar: 2 Sam. 7:4-16, Mez. 88, Rom. 4:13-22, Matta 1:16-24)

Küçük Meryem'im, [bugün] Aziz Joseph'i ve onda, Joseph'in takdire şayan bir şekilde yaşadığı babalığı kutluyorsun. Onun dünyevi babalığı, ilahi babalığın bir yansımasıydı. Bakın, En Kutsal Yaratıcı, içinde size hayat verdiği ve sizi varoluşunuzda sürdürdüğü yaratılışınızın Babasıdır, ancak ikinci okumada belirtildiği gibi doğrudan soy yoluyla değil, lütufla baba olanlar da vardır; İbrahim'e nesiller boyu babalık unvanı verilmesi, imanı sayesinde olmuştur. Bu, manevi bir babalığa inançlarıyla katılan peygamberler ve velilerde de benzer şekilde ifade edildi ve birçok insan onların soyundan geldi.

Bu plan Aziz Joseph'te ne kadar daha fazla gerçekleşti, çünkü bu plan kanla değil, Ebedi Olan'ın verdiği lütufla gerçekleşti ve o, Tanrı'nın Oğlu'nun olağanüstü babalığını yaşadı ve buna kutsal bir şekilde katıldı. Meryem'in ilahi anneliğinde anlaşılmaz bir gizem onun önünde ortaya çıktı. Bu durumla başlangıçta, kendisine enkarnasyon planını açıklayan meleğin vizyonuyla Tanrı'nın kurtarmaya geldiği büyük bir manevi mücadelede karşı karşıya kaldı. Ve Yusuf, Yüceler Yücesi'nin yüce iradesi karşısında geri çekilmedi, taahhüt zorlu olsa bile kendisini tamamen kendisine verilen görevin hizmetine verdi; bakımı, korumayı ve bakımı üstlenmek ne büyük bir sorumluluktu. En Kutsal Annenin, eşinin ve İlahi Oğul'un desteği.

Yusuf nelerle karşılaşmazdı; ne zorluklar ve zulümler! Hayatı pahasına Beni savundu ve korudu. Büyük yoksulluğu içinde Benim ve Annemin ihtiyaçlarını karşılamak için ne yapmadı, bizi geçindirebilmek için kendini yiyecekten mahrum bıraktı? İşini nasıl bir özveriyle yürütüyordu: Çalışkan ve çalışkandı ve bu kadar düşük ücret almasına ve sömürülmesine rağmen üretiminin değeri ne kadar büyüktü.

Joseph, En Kutsal Babamızın doğduğum yerde bulunmasına izin verdiği ve olmasını istediği ve Annemin kollarından sonra beni kucaklayan tek kişi. Beni enkarne eden odur^[1]Bu iki şekilde okunabilir; ya Yusuf'un İsa'nın yetiştirilmesindeki tarihsel rolü açısından, ya da Yusuf'un baba sevgisinin, Mesih'in insanlığa duyduğu baba sevgisinin vücut bulmuş hali olduğunun doğrulanması olarak. Çevirmenin notu. Bana olan gerçek baba sevgisinden dolayı benim kendi oğlu olduğumu hissediyor ve öyleyim. O kadar özen ve titizlikle Beni marangozluk sanatıyla tanıştırıyor. Akşam beni kollarına koymadan önce Bana Kutsal Yazıları öğreten ve Yüceler Yücesi'ne ilahiler söyleyen odur.

Fakirlere yardım etmek için cömertlikten dolayı ne yapmadı?

Joseph kendi içinde tüm erdemlerin özetini barındırıyordu.

O her zaman yanımdaydı, koruyucumdu, yetişkinliğime kadar bana eşlik etti, o zaman görevini yerine getirdikten sonra hastalığa yakalandı ve kurtuluş çalışmamda Beni desteklemek için kendisini Kutsal Baba'ya sunmaya devam etti. Ve Joseph'in Bana ihtiyacı olduğu sürece kamusal hayata girmeyeceğim. Ben onun yanındaydım, onu koruyordum ve temel kişisel ihtiyaçlarında bile ona yardım ediyordum, onun fakir, insani zayıflığının hizmetindeydim ve aynı zamanda Kutsal Annemin görgüsünü ve alçakgönüllülüğünü koruma ihtiyacının ışığında yardım etmek için.

Kutsal eşiyle vedalaştıktan sonra son öpücüğünü kime verdi, kollarımda son nefesini Bana değilse kime verdi? Onun iç çekişi “Oğlum” değilse neydi? Hiçbir baba, bir oğlunu Yusuf'un Beni sevdiği kadar sevmedi; sadece Benim insanlığım açısından değil, her şeyden önce ilahi olarak. Ve hiçbir oğul, bir insan babasını benim Yusuf'u sevdiğim kadar sevmedi.

Ona gidin, kendinizi onun iyi, kutsal ve adil yüreğine adayın. Ve Kutsal Aileye baktığı gibi, seninle de ilgilenecek, seni terk etmeyecek, zorluklarına karşı önlem alacak, sıkıntılarını hafifletecek, sana yardım edecek ve zor anlarında seni destekleyecek. yol. O, babanız gibi davranacak ve sizi kendi örtüsü altında koruyacak.

Yusuf az konuşan bir adamdır ama düşünceleri daima Allah'a yöneliktir, kalbi çok sever ve elleri daima yardım için çalışır. Kendinizi ona verin, kaybolmayacaksınız. Eğer tüm babalar kendilerini Yusuf'a adasaydı, onun yaşadığı dengeyi, bilgeliği ve bağlılığı elde edecek ve çocuklarına meyve verecek bir sevgi deneyimi sunacaklardı.

Cennette Yusuf, derin alçakgönüllülüğüyle hâlâ neredeyse arka plana çekilir, ancak Rab Tanrı her zaman onun zaferini hatırlar. Ben Cennetteki Babamın Oğluyum ama yüreğimde Yusuf aynı zamanda insanlığımda da Babamdır. Sevinciyle, tüm şefkatini yeryüzünde kendisini şereflendiren ve kendisine bağlı olan mübareklerin üzerine döker.

Seni kutsuyorum.